طبق مواد ۴۷ و ۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک، در خصوص معاملات صلح و هبه اموال غیر منقول باید سند رسمی تنظیم گردد و بر این اساس برخی دادگاه ها به دعاوی تنفیذ صلح نامه و یا تنفیذ هبه نامه و الزام به تنظیم سند رسمی بر اساس صلح نامه عادی و یا هبه نامه عادی ترتیب اثر نمی دهد. این در حالی است که دفاعیات محکم و مستدلی بر خلاف این نظر وجود دارد که در این لایحه دفاعیه ذکر گردیده است.
فلذا در صورتی که شخصی بر اساس صلح نامه و یا هبه نامه عادی، مال غیر منقول به وی منتقل شده است و بخواهد سند رسمی را از مصالح و یا واهب و یا وراث آن ها تحصیل نماید، باید دعوایی به خواسته ی تنفیذ صلح نامه یا هبه نامه عادی و الزام به تنظیم سند رسمی صلح یا هبه مطرح نماید. در صورتی که یکی از این خواسته ها مطرح نگردد، دعوا با ایراد شکلی مواجه می گردد و موکداً باید هر دو خواسته همزمان و با هم مطرح گردد. البته اگر دعوای الزام به تنظیم سند رسمی مستند به مبایعه نامه باشد، طرح خواسته ی تنفیذ مبایعه نامه لازم نیست و خواسته ی الزام به تنظیم سند رسمی به تنهایی کفایت می نماید.
